Wydawca treści Wydawca treści

Samochód

Czy mogę wjechać samochodem do lasu? Skąd mam wiedzieć czy droga jest publiczna czy leśna? Czy strażnik leśny może nałożyć mandat? - odpowiedzi na te i inne pytania.

Czy mogę wjechać samochodem do lasu?

Zasady udostępniania lasów są precyzyjnie opisane w rozdziale 5. Ustawy o lasach.  Wynika z niej, że ruch motorowerem, pojazdem silnikowym (samochodem, motocyklem czy quadem), a także zaprzęgiem konnym dopuszczalny jest tylko drogami publicznymi. Każdym pojazdem można wjechać do lasu drogą leśną tylko wtedy, gdy jest wyraźnie ona oznaczona drogowskazami dopuszczającymi ruch (np. wskazany jest kierunek i odległość dojazdu do miejscowości, ośrodka wypoczynkowego czy parkingu leśnego). Nie dotyczy to inwalidów, którzy poruszają się pojazdami przystosowanymi do ich potrzeb.

Uwaga! Na drogach leśnych nie muszą być ustawione szlabany i znaki zakazujące poruszania się po nich, gdyż zakaz ten wynika wprost z zapisów ustawy o lasach. Obowiązuje on cały rok, nie tylko w okresie zagrożenia pożarowego.

Także jazdę konną po lesie ustawa dopuszcza tylko drogami wyznaczonymi przez właściwego nadleśniczego.

Wszystkie te przepisy nie dotyczą pracowników nadleśnictw w czasie wykonywania obowiązków służbowych, właścicieli lasów w ich własnych lasach, osób wykonujących i kontrolujących gospodarkę leśną, służb ratujących zdrowie i mienie ludzkie (policja, straż pożarna, pogotowie ratunkowe), myśliwych wykonujących zadania gospodarcze oraz właścicieli pasiek zlokalizowanych w lasach.

Skąd mam wiedzieć czy droga jest publiczna czy leśna?

Nie ma, niestety, jednolitego i czytelnego systemu oznakowania dróg publicznych biegnących przez lasy. Jest to obowiązek zarządcy drogi, który powinien oznakować drogę zgodnie z zasadami wynikającymi z przepisów ruchu drogowego oraz ustawy o lasach. Najlepiej kierować się ogólną zasadą wjeżdżania samochodem do lasu tylko tam, gdzie wyraźnie pozwalają na to znaki drogowe. Zgodnie z ustawą o lasach nie ma obowiązku oznakowania znakami zakazu dróg, gdzie nie wolno wjeżdżać. Należy zatem stosować zasadę, że droga nieoznakowana nie jest dopuszczona do ruchu.

Nadleśnictwa ustawiają tablice informacyjne z drogami wyznaczonymi do ruchu i miejscami parkingowymi. Można także szukać takich informacji w urzędach gmin i punktach informacji turystycznej.

Gdzie zostawić samochód wybierając się do lasu?

Wybierając się do lasu należy samochód pozostawić w miejscu oznaczonym jako parking lub miejsce postojowe. Zgodnie z art. 29 ustawy o lasach tylko tam można bezpiecznie parkować. Każde nadleśnictwo przygotowuje sieć parkingów leśnych oraz miejsc parkowania pojazdów. Informacje o nich można znaleźć na stronie internetowej nadleśnictwa. Najłatwiej na nią trafić wpisując adres www.lasy.gov.pl, a potem wybierając odpowiednią dyrekcję regionalną i nadleśnictwo.  

Nie należy pozostawiać samochodów przed szlabanami i na poboczach dróg, nawet jeśli są one dopuszczone do ruchu, ponieważ utrudnia to ich gospodarcze wykorzystanie.

Czy strażnik leśny może zatrzymać samochód i wylegitymować kierowcę?

Strażnik leśny, podobnie jak inni pracownicy Służby Leśnej, którzy mają uprawnienia strażnika leśnego, mogą, zgodnie z art.29c Ustawy prawo o ruchu drogowym, zatrzymywać pojazdy i legitymować kierowców na terenie lasów. Jeżeli kierowca pojazdu nie zastosował się do przepisów i znaków drogowych dotyczących zakazu wjazdu, zatrzymywania się i postoju obowiązujących na terenie lasów musi liczyć się z tym, że strażnik leśny może go zatrzymać, wylegitymować i wydać polecenie co do zachowania się na drodze. Jeżeli samochód przewozi drewno lub zachodzi uzasadnione podejrzenie, że kierowca popełnił w lesie przestępstwo, strażnik leśny może zatrzymywać pojazd do kontroli także poza terenem leśnym.

Zgodnie z zapisami ustawy o lasach strażnik leśny ma także prawo do legitymowania innych osób, np. świadków wykroczeń i przestępstw, nakładania oraz pobierania grzywien (mandatów karnych), odbierania za pokwitowaniem przedmiotów pochodzących z przestępstwa lub wykroczenia oraz narzędzi i środków służących do ich popełnienia.

Należy się liczyć także z tym, że wobec osób uniemożliwiających kontrolę strażnik leśny ma prawo stosować środki przymusu bezpośredniego łącznie z użyciem broni.

Czy strażnik leśny może nałożyć mandat?

Strażnik leśny i pracownik Służby Leśnej mający uprawnienia strażnika np. leśniczy,  ma prawo do nałożenia grzywny w formie mandatu karnego o wysokości od 20 do 500 złotych. Grzywny są nakładane za wykroczenia określone w kodeksie wykroczeń (np. wjazd i parkowanie pojazdu w miejscu niedozwolonym, niszczenie grzybów i grzybni, płoszenie, zabijanie dzikich zwierząt, niszczenie lęgów ptasich mrowisk itd.), w ustawie o ochronie przyrody (np. wypalanie roślinności, uszkadzanie drzew i krzewów) oraz za wykroczenia określone w prawie łowieckim.

Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenie stanowi, że grzywny są nakładane w zasadzie w formie mandatu kredytowanego, wręczanego sprawcy wykroczenia za pokwitowaniem odbioru. Mandat staje się prawomocny po pokwitowaniu jego odbioru przez ukaranego, a należność grzywny należy uiścić w terminie 7 dni na konto widniejące na blankiecie mandatu.

W przypadku gdy sprawcą wykroczenia jest osoba czasowo przebywająca na terenie naszego kraju lub osoba nie mająca stałego miejsca zamieszkania i pobytu, nakłada się mandat karny gotówkowy. W takiej sytuacji należność wpłaca się od razu osobie, która nałożyła mandat.

W sytuacji, gdy wyrządzona szkoda jest znaczna (np. skradziono drewno, zniszczono fragment lasu, budowlę lub urządzenie) i kwalifikuje się to do wyższej kary niż pięćsetzłotowy mandat, strażnik leśny występuje do sądu z wnioskiem o ukaranie i pełni rolę oskarżyciela publicznego. Wtedy grzywnę nakłada sąd, który dodatkowo może także orzec np. wypłacenie nawiązki za spowodowaną szkodę.


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Lasy nadleśnictwa

Lasy nadleśnictwa

Nadleśnictwo Bytnica – lasy, w których chce się zagubić…

Około 50 km od Zielonej Góry, w kierunku północno-zachodnim, w sercu Puszczy Rzepińskiej znajdują się tereny, którymi włada głównie natura. Nie ma tu miast czy przemysłu a mieszkańców kilkunastu wsi i zagubionych w lesie przysiółków budzą do wtóru kościelne dzwony i klangory żurawi. Są za to lasy, wśród których pojawia się mozaika porozrzucanych pól, śródleśnych łąk i jezior. Lasy, w których króluje co prawda sosna, ale wśród niej trafiają się istne przyrodnicze perełki. Lasy, które wiosną rozbrzmiewają melancholijnym śpiewem skowronków borowych,  jesienią przejmującym rykiem jeleni a zimą zaś – przenikliwym wilczym zewem. Lasy, gdzie na niebie ujrzeć można majestatycznie krążącego bielika, a czasami elegancką sylwetkę kani. Tak wyglądają tutejsze lasy, które ciągnąc się nieprzerwanie, dominują w okolicy czyniąc Nadleśnictwo Bytnica jedno z najbardziej lesistych w Polsce. 
Przeważającą część nadleśnictwa pokrywają rozległe bory sosnowe położone na piaskowym sandrze, tworzące typowe monokultury, obecnie z wielką dbałością i staraniem przebudowywane przez miejscowych leśników. Jednocześnie są to tereny, gdzie lasy szczodrze ofiarują swoje leśne dary: jagody i grzyby. Niesamowite opowieści o tutejszym wysypie grzybów i koszach prawdziwków budzą emocje w niejednym amatorze grzybobrania. Zasobne w ryby okoliczne jeziora, stawy i rzeki (także o charakterze górskim) pozwolą znaleźć zaciszne miejsce do wędkowania a bogate łowiska są wymarzonym miejscem do uprawiania myślistwa.
W Nadleśnictwie Bytnica zwierzyny jest pod dostatkiem. Szczególnie cenny jest teren Łąk Dobrosułowskich, stanowiący nie tylko bazę pokarmową ale i historyczny matecznik jelenia. Tam też w okresie jesiennym odbywa się prawdziwe misterium przyrody – spektakularne rykowisko, określane jako najpiękniejsze w tej części Europy. Ogromna liczebność zwierzyny wymusza jednak prowadzenie przez leśników niestandardowych i nowatorskich działań służących do pogodzenia gospodarki leśnej, łowieckiej i ochrony przyrody. Tu właśnie została rozpropagowana metoda Sobańskiego. Powszechnie grodzi się uprawy leśne, pozostawia się na zrębach szerokie korytarze ekologiczne ze starych drzew czy uprawia poletka łowieckie. Zabiegi te, z założenia służące gospodarce leśnej naturalnie komponują się z zasadami łowiectwa, a spełniając jednocześnie wymagania ochrony przyrody przyczyniają się do jej zwiększenia.
Unikatowym obszarem są „Gryżyńskie Uroczyska", które ze względu na bogactwo przyrodnicze, niespotykanie urozmaiconą rzeźbę terenu oraz wyjątkowe wrażenia estetyczne zostały objęte ochroną jako Gryżyński Park Krajobrazowy. Nadleśnictwo udostępniło ten teren tworząc bardzo ciekawą ścieżkę edukacyjną prowadzącą przez głębokie wąwozy i wzniesienia polodowcowych moren otwierając nad przepaściami zaskakujące widoki na malownicze krajobrazy. Sędziwe drzewa, różnorodne siedliska, obecność tam i żeremi utworzonych przez pracowite bobry nadają temu zakątkowi puszczański charakter.
 Bioróżnorodność Nadleśnictwa Bytnica docenili przyrodnicy ustanawiając tu 8 obszarów Natura 2000, chroniących głównie rzadkie siedliska przyrodnicze, ale również ostoje wilka, jelonka rogacza, nocka dużego. Właśnie niedawno osiadły wilk jest wyznacznikiem jakości  przyrodniczej tych terenów, gdyż preferuje on miejsca lesiste, o słabym zaludnieniu, z dużą ilością zwierzyny. 
Poznanie walorów okolicy umożliwiają szlaki piesze, rowerowe, konne i kajakowe. Obecnie nadleśnictwa czyni starania w kierunku zwiększenia atrakcyjności turystycznej: planowana jest rozbudowa szlaków, utworzenie nowych (nordic-walking, narciarski), przebudowa ścieżki edukacyjnej oraz zagospodarowanie  „Łąk Dobrosułowskich". Ten cenny obszar pozostanie niedostępny, objęty ochroną, ale jednocześnie w wydzielonym, najciekawszym miejscu stanie platforma widokowa, umożliwiająca przyjazną przyrodzie eksplorację przez pasjonatów fotografii przyrodniczej i miłośników obserwacji przyrody.
Baza turystyczna w okolicy jest skromna, ale za to położona w urokliwych, mających niepowtarzalny charakter zagubionych w głębi lasu miejscowościach: Gryżynie i Kosobudzu. Tam znajdują się ośrodki wypoczynkowe, kąpielisko w jeziorze o turkusowej wodzie i pole biwakowe. Region to także ciekawe i intrygujące lokalne imprezy: Święto Pieroga w Budachowie, Święto Ziemniaka w Dobrosułowiu i Festiwal Kultury Łowieckiej w Bytnicy. Szczególnie ten ostatni najbardziej oddaje lokalną specyfikę ukazując wielorakie związki mieszkańców z łowiectwem i leśnictwem, przybliżając tradycje i kulturę łowiecką.
Leśnicy Nadleśnictwa Bytnica odpowiedzialnie i profesjonalnie zarządzają powierzonymi im lasami. Ta dbałość o lasy znalazła swój wyraz także w ocenie instytucji zewnętrznych, które uhonorowały nadleśnictwo przyznając tytuł „Lider Polskiej Ekologii", wyróżnienie „Panteon Polskiej Ekologii" czy „Hit Ziemi Lubuskiej". Aby przybliżyć i pomóc poznać przyrodę angażują się w działalność edukacyjną. Są to różnego rodzaju konkursy i wycieczki typu gry leśne, podczas których preferowany jest aktywny udział uczestników a główna zasada brzmi „popatrz, przeżyj, pokochaj". 
Nadleśnictwo Bytnica zaprasza serdecznie wszystkich, wierząc że z równą troską będą dbali o dorobek pracy leśników i zasoby przyrody.  Otwiera szeroko podwoje do lasu mając przekonanie, że każdy kto posmakuje niezatartych przeżyć zagubiwszy się na leśnych bytnickich szlakach, odnajdzie to, co zawsze jest najcenniejsze…
 
Mariusz Kudlak