Wydawca treści Wydawca treści

Ochrona lasu

25.04.2014 |

Ochrona lasu ma na celu zabezpieczenie lasu przed szkodami wyrządzanymi przez czynniki:
  • abiotyczne (czynniki środowiska nieożywionego, takie jak: huragan, mróz, susza),
  • biotyczne (powstające w wyniku oddziaływania jednych organizmów na drugie, do których należą: owady, grzyby chorobotwórcze),
  • antropogeniczne (związane z działalnością człowieka, np. pożary, zanieczyszczenia przemysłowe, zaśmiecanie lasów).
 
W ochronie lasu obowiązuje zasada zapobiegawczego działania. Jego celem jest unikanie procesów chorobotwórczych oraz zwiększanie zdolności obronnej ekosystemów leśnych czyli tzw. oporu środowiska.
 
Ochrona lasu obejmuje wszystkie organizmy wraz ze środowiskiem przez nie zajmowanym (drzewostan łącznie z glebą, ściółką, runem i podszytem). Celem jest minimalizacja szkód wyrządzanych przez organizmy chorobotwórcze a nie całkowite ich wyniszczenie.
 
Zagrożenia biotyczne to takie, które wywołane są oddziaływaniem jednych organizmów na drugie.
 
Lasy Nadleśnictwa Bytnica szczególnie narażone są na zagrożenia ze strony:

Organizmów pierwotnych, mogących powodować szkody

Głównymi organizmami pierwotnymi mogącymi powodować szkody (czyli takimi, które jako pierwsze atakują drzewo, powodując jego osłabienie) w lasach Nadleśnictwa Bytnica są brudnica mniszka oraz barczatka sosnówka. W celu prognozowania pojawu organizmów pierwotnych mogących powodować szkody i oceny zagrożenia z ich strony obligatoryjnie przeprowadzane są profilaktyczne kontrole występowania tych owadów, poprzez przeprowadzanie tzw. jesiennych poszukiwań szkodników pierwotnych sosny (barczatka), czy obserwacje lotu samic oraz odłów samców do pułapek feromonowych (brudnica). W razie potrzeby prowadzone są zabiegi ratownicze z wykorzystaniem technik agrolotnictwa.
 
 

Organizmów wtórnych, mogących powodować szkody

Organizmy wtórne mogące powodować szkody to takie gatunki zwierząt, które zasiedlają drzewa chore bądź osłabione.

 
Należą do nich:
 
Działania Nadleśnictwa ukierunkowane są na ciągłe kontrolowanie występowania szkodników wtórnych sosny. Odbywa się to poprzez wywieszanie pułapek feromonowych oraz maksymalne skrócenie czasu od pozyskania drewna do wywiezienia go z lasu - leżące drewno szczególnie żywiczne działa jak wabik np. na szeliniaka - poważnego szkodnika upraw. 
 

Organizmy glebowe, mogące powodować szkody

Organizmy glebowe stanowiące duże zagrożenie dla systemów korzeniowych sadzonek to przede wszystkim chrabąszcz majowy i kasztanowiec a dokładnie larwy tych owadów zwane pędrakami. Szczególnie duże zagęszczenie tych owadów stwierdza się na gruntach porolnych i tam mogą one stanowić duże utrudnienie przy zakładaniu upraw (zalesianiu). W roku 2003 na terenie Nadleśnictwa przeprowadzono ograniczenie populacji chrabąszcza majowego na powierzchni 15,85 hektara.
 

Grzyby

Największymi organizmami mogącymi powodować szkody wśród grzybów są te, które atakują system korzeniowy - głównie korzeniowiec wieloletni i opieńka. podobnie jak szkodniki glebowe stanowią one szczególnie duży problem na gruntach porolnych. Aby znacznie ograniczyć ich działanie używa się specjalnych środków - głównie grzybów antagonistycznych do tych szkodliwych, rozkładających pnie drzew pozostałe po ich ścięciu. 
 
Na terenie Nadleśnictwa Bytnica co jakiś czas stosuje się opryski. Na obszarze Nadleśnictwa występuje pierwotne ognisko gradacyjne.
 
Zagrożenia abiotyczne powstają na skutek działania czynników środowiska nieożywionego. 
W Nadleśnictwie Bytnica występują takie zagrożenia abiotyczne jak:
 

Szkody od wiatrów

Huragany oraz silne wiatry powodują uszkodzenia bądź wywracanie całych drzew wraz z systemem korzeniowym. W Nadleśnictwie Bytnica największe szkody zarejestrowano w roku 2001. W okresie od 1.01.1997 roku do 31.12.2005 roku Nadleśnictwo zagospodarowało 20.760,60 metrów sześciennych drewna pochodzącego z wywrotów.
 

Susze

Szczególnie groźne są susze pojawiające się wczesną wiosną. Mają duży wpływ na stan upraw, głównie tych nowo zakładanych.
 

Podtopienia i powodzie

Podtopienia spowodowane ulewnymi deszczami sprzyjają osłabieniu drzew, co z kolei może prowadzić do chorób drzew i nawet ich zamierania. Podczas powodzi drzewa narażone są na dłuższy okres braku tlenu w strefie korzeniowej. Zjawisko to prowadzi najczęściej do zamierania drzew. 
 

Późne przymrozki

Szczególnie niekorzystnie wpływają na sadzonki siewek dębu i buka stanowiąc duże zagrożenie dla materiału sadzeniowego produkowanego na szkółce leśnej.
 
Zobacz »