Ta dziewiętnastowieczna maksyma Louis Parade, dyrektora szkoły leśnej w Nancy, jeśli chodzi o pracę leśnika nic nie straciła na znaczeniu. Chociaż jest to spore wyzwanie, bo w żaden sposób nie można przyrody utrzymać w ryzach schematu i wytycznych. Przykład kozioroga dębosza, który dla swego rozwoju potrzebuje dorodnych dębów, przyczyniając się do ich przyspieszonego zamierania, co z kolei pozwala rozwinąć skrzydła dosłownie i w przenośni jednemu z bohaterów niniejszego opracowania jelonkowi rogaczowi.

W przyrodzie nie ma sprawiedliwości, tolerancji, litości, wyrozumiałości. Jest walka o przetrwanie, która jak w przypadku drugiego bohatera opracowania – wilka – może być określana mianem bezwzględnej, brutalnej czy krwiożerczej.

Dzięki funduszom europejskim zarządzanym przez Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych w Warszawie Nadleśnictwo Bytnica podjęło próbę swoistej „ucieczki do przodu” w zakresie utrzymania populacji jelonka rogacza i niełatwą próbę ukazania przyrody od podszewki taką jaka jest. Jak powstawały pomysły, czym były inspirowane, jakie problemy należało rozwiązać podczas ich realizacji dowiecie się czytając, jestem o tym przekonany, że z zainteresowaniem, opowieść napisaną przez Pana Mariusza Kudlaka, pracownika Nadleśnictwa Bytnica zaangażowanego na każdym etapie tworzenia i realizacji tego projektu.

Życząc miłej lektury
dr inż. Piotr Niemiec